Biała Wdowa

White Widow jest dobrze znaną odmianą. Ta zrównoważona hybryda została stworzona w Holandii przez Green House Seeds. White Widow jest krzyżówką brazylijskiej sativy i południowoindyjskiego szczepu Indica.

Od 1990 roku White Widow jest błogosławiona przez każdego holenderskiego klienta coffee shopu. Podziemny rynek konopi był wtedy zdominowany przez wczesne hybrydy, takie jak Northern Lights czy Haze. White Widow wygrała Cannabis Cup 1995, dołączając do tych legendarnych szczepów.

White Widow została wyhodowana ze względu na dużą ilość trichomów i jest bardzo ceniona przez hodowców, którzy chcą produkować haszysz. Średnia zawartość THC w tej odmianie wynosi 20%, ale niektóre fenotypy mogą przekroczyć ten poziom.

Topy White Widow wyglądają na masywne, stożkowe i zwężające się. Ich struktura jest bardziej sativa niż indica. Mają luźną, puszystą strukturę, która jest pokryta gęstą warstwą trichomów.

Prawidłowo uprawiane rośliny mają kwiaty, które są całkowicie pokryte włoskami. Nadaje to roślinie jej biało-szary wygląd. White Widow jest znana ze swojego silnego, amoniakalnego aromatu z nutami ziemistej sosny. Zapach przypominający kadzidło jest tworzony przez rozdrabnianie suszonego dymu.

Gładki dym smakuje podobnie do ziemistego. Użytkownicy, którzy są przyzwyczajeni do smacznych lub owocowych crossów mogą być rozczarowani brakiem smaku White Widow. Zapach White Widow jest szczególnie wyczuwalny po paleniu, więc osoby ceniące sobie dyskrecję powinny mieć to na uwadze.

Odmiana ta jest odporna na pleśń, więc uprawa na zewnątrz jest dobrym pomysłem. White Widow, pomimo genetyki sativy, w fazie wegetatywnej przypomina raczej roślinę indica. Rośliny są krzaczaste i duże. Rośliny indoor kwitną w ciągu 9 tygodni. Rośliny outdoor są gotowe do zbiorów na początku października. Hodowcy mogą spodziewać się zbiorów pomiędzy 35 a 55 gramami na metr kwadratowy.

Genetyka White Widow doprowadziła do powstania wielu innych legend, takich jak White Russian, White Rhino i Blue Widow.